วันพฤหัสบดีที่ 15 เมษายน พ.ศ. 2553

ขอคารวะมาด้วยใจ...แด่ พ.อ.ร่มเกล้า ทหารหาญ ผู้บาดเจ็บและครอบครัว










ดิฉันไม่ได้รู้จักทหารกล้าและท่าน พ.อ.ร่มเกล้า ธุวธรรมเป็นการส่วนตัวเลยแต่พอที่จะทราบประวัติของท่านจากหนังสือต่างๆที่กล่าวชื่นชมคุณความดีของท่านและที่สำคัญสุดที่ทำให้ตัวดิฉันศรัทธาและและเคารพท่านที่สุดก็เพราะท่านเป็นทหารท่านหนึ่งที่รักชาติและราชบัลลังก์ยิ่งกว่าชีวิตของท่านเอง ท้ายสุดของชีวิตท่านท่านได้พิสูจน์ให้พวกเราชาวไทยได้ประจักษ์กับสายตาแล้วว่าท่านรักชาติยิ่งกว่าชีวิตของท่านจริงๆ


ภาพเหล่าทหารวิ่งเข้ามาหามท่านแล้วทุกคนร่ำร้องเรียกหากันและกันเพื่อช่วยเหลือท่านและเหล่าทหารกล้าเหล่านั้น ภาพที่พวกทหารโดนกระทำย่ำยี ภาพทหารวิ่งหนีโดยปราศจากอาวุธและหลายคนเข้าไปรุมทำร้ายมันบาดความรู้สึกของดิฉันเหลือเกิน น้ำตาไหลพรั่งพรูออกมาทุกคราครั้งที่ดูข่าว พวกเราเจ็บแทนพวกท่านเหลือเกิน ถ้าเพื่อปกป้องชาติและราชบัลลังก์แล้วดิฉันก็เป็นบุคคลคหนึ่งที่ไม่เคยกลัวแม้แต่คำว่า "ตาย"


มโนมอบพระผู้ เสวยสวรรค์


แขนมอบถวายทรงธรรม์ เทิดหล้า


ดวงใจมอบเมียขวัญ และแม่


เกียรติศักดิ์รักข้ามอบไว้ แก่ตัว


ด้วยรักศรัทธาและขอคารวะทหารกล้ามาด้วยใจทั้งหมดที่มี

ผู้ไม่หวังดีต่อแผ่นดิน

ทหารดีหลายคนล้มจมกองเลือด มันยังเดือดรุมทุบตีรี่เข้าใส่
วิ่งสุดตีนปีนรั้วหนีรี่เข้าไป นี่หรือใจอมนุษย์สุดแสนเลว
เอากฎหมู่สู้กฎหมายใครสอนสั่ง มิหยุดยั้งประณามไทยให้จมเหว
ปดมดเท็จเชิดหน้าไปไอ้คนเลว ชาติแหลกเหลวลงทุกวันพวกจัญไร
เมื่อไหร่หนอคิดตอบแทนแผ่นดินเกิด ตัวเองเริ่ดหรูมีที่อาศัย
หาประโยชน์จากทั่วแคว้นแผ่นดินไทย มิหนำใจยังให้ร้ายกับแผ่นดิน
สักวันหนึ่งกรรมที่สร้างกางปีกอุ้ม จะขยุ้มคนเลวทรามให้หมดสิ้น
ชดใช้กรรมเพราะทำเลวต่อแผ่นดิน ก่อนจะสิ้นลมหายใจอีกไม่นาน

วันพฤหัสบดีที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2553

หาดใหญ่บ้านเรา Hatyai Ice Dome (นำมาฝาก)ต่อ